Kansen versus klasse
Wie in onze maatschappij succesvol is, gelooft graag dat hij of zij dit door eigen inzet en talent bereikt heeft. ‘Ik heb er toch hard voor gewerkt’?, hoor je mensen vaak zeggen die het helemaal gemaakt hebben. En geef ze eens ongelijk: als je gelooft in het idee dat iedereen gelijke kansen heeft, dan heb jij gewoon net wat beter je best gedaan dan een ander.
In deze Spanning bespreken we wat er problematisch is aan het bijna heilige geloof in kansengelijkheid. Welke gevolgen heeft het voor onze maatschappij en in hoeverre is er eigenlijk sprake van gelijke kansen in Nederland?
Dit nummer gaat ook over klasse. Want hoe graag we ook willen geloven dat iedereen gelijk is in Nederland, sociale klasse is nog altijd heel erg bepalend voor je kansen in het leven. De persoonlijke verhalen van Ron Meyer, Sinan Çankaya en Joris Luyendijk illustreren dat. Evenals het onderzoek van Mick Matthys naar de belevenissen van eerstegeneratiestudenten uit de werkende klasse.
Om uiteindelijk tot gelijkere kansen komen, zijn gelijkere uitkomsten nodig. Het zou niet uit moeten maken welke opleiding je hebt gedaan of wat voor werk je doet om bestaanszekerheid te hebben.
Dit is het laatste nummer van de Spanning. Per 1 januari aanstaande gaat de Spanning op in de Tribune.
