Rif en rechtvaardigheid

Van 6 tot en met 8 januari 2020 bezochten wij Al Hoceima, een stad met zo’n honderdduizend inwoners in het Rifgebied in het noorden van Marokko. Daar waren eind 2016 en begin 2017 grote, vreedzame demonstraties – de Hirak-beweging – die hard zijn neergeslagen. We spraken hierover met activisten, advocaten, mensenrechtenorganisaties, politici, vakbondsleiders, een historicus, moeders van politieke gevangenen, ex-politieke gevangenen en allerlei andere mensen.

Op het vliegveld werden we zeer hartelijk ontvangen door een grote delegatie onder leiding van Khachi Zoulikha en Ahmed Zafzafi, de ouders van de tot twintig jaar veroordeelde protestleider Nasser Zafzafi. Aangekomen bij het ouderlijk huis van Nasser, een eenvoudig huis waar hij nog woonde toen hij de eisen van de Hirak-beweging via social media de wereld in stuurde, las vader Ahmed ons een korte, mondeling aan hem overgedragen brief van zijn zoon voor. Nasser bedankte ons daarin hartelijk voor onze komst en benadrukte dat het belangrijk is de strijd voor rechtvaardigheid voort te zetten.

Ons werd gevraagd die strijd ook vanuit Nederland voort te zetten. Na het voordragen van de brief van zijn zoon wees Ahmed Zafzafi erop dat de strijd voor vrijlating van de zonen van de Rif – naast Zafzafi zitten er nog tientallen anderen vast – doorgaat en dat hij hoopt dat wij deze strijd met hem willen blijven voeren. Hierop volgde uiteraard van onze kant instemmend geknik. Want ons korte bezoek aan de Rif heeft ons andermaal, net als een eerder bezoek in 2017, ervan overtuigd dat internationale solidariteit broodnodig is. Wij zullen dan ook vanuit Nederland, in het parlement en daarbuiten, doorgaan en niet rusten tot alle politieke gevangenen zijn vrijgelaten en er rechtvaardigheid is in de Rif. 

In dit document doen wij verslag van onze indrukken en conclusies na een kort maar intensief bezoek aan het prachtige Al Hoceima.