Lang leve het vroegere ziekenfonds
Edith Schippers van de VVD begrijpt niet waarom 60 procent van de bevolking het oude ziekenfonds terug wil. (BN/DeStem, zat 6 december 2008). De zorgpremies zouden nu minder stijgen dan ten tijde van het ziekenfonds en in buitenlandse onderzoeken kwam het Nederlandse zorgstelsel als het beste uit de bus. Hebben al deze mensen nu ongelijk en moeten ze blij zijn met de nieuwe Zorgverzekeringwet? Nee, mevrouw Schippers zit er naast.
Het ziekenfonds was niet zaligmakend, maar dit zorgstelsel kent vele tekortkomingen. Mensen voelen aan den lijve wat het doorvoeren van bezuinigingen, marktwerking en concurrentie in de zorg hen brengt. Meer bureaucratie, meer onzekerheid, hogere eigen bijdragen en hogere premies en minder zorg door een pakket dat steeds verder wordt uitgekleed en minder solidariteit.
De SP was en blijft een tegenstander van het nieuwe zorgstelsel. Om verschillende redenen: de premie is voor veel mensen te hoog en is niet eerlijk. Een bijstandsmoeder betaalt evenveel zorgpremie als een miljonair. Vooral de chronisch zieken, mensen met een handicap, de lagere inkomens en de ouderen betalen de rekening. Groepen mensen die ook noodgedwongen een dure aanvullende verzekering moeten nemen voor bijvoorbeeld de tandarts en de fysiotherapeut.
De afgelopen vier jaar zijn de eigen bijdragen verdubbeld en is er verder bezuinigd op het basispakket. Komend jaar wordt de sta-op-stoel niet meer vergoed en verdwijnen de slaap- en kalmeringsmiddelen grotendeels uit het pakket. Vooral het verplichte eigen risico van 155 euro dat is ingevoerd als een straf op ziekte hakt erin. Chronisch zieken zouden gecompenseerd worden, maar dit is en te weinig en veel mensen die wel chronisch ziek zijn, bijvoorbeeld kankerpatiënten, vallen vanwege bureaucratische regels buiten de boot.
Om in aanmerking te komen voor compensatie moet je 180 dagdoseringen van een geneesmiddel per jaar gebruiken en aangezien chemotherapie slechts eens in de week is, is mevrouw niet chronisch ziek genoeg.
Met de zorgverzekering is ook de macht van de zorgverzekeraar toegenomen. Niet de arts bepaalt voortaan welk medicijn u krijgt. Nee, de zorgverzekeraar doet dat. De zorgverzekeraar kan ook bedingen dat iemand anders voorkruipt op de wachtlijst, omdat de zorgverzekeraar daar goede afspraken over heeft gemaakt met het ziekenhuis. Niet de medische urgentie bepaalt dan wie er eerder geholpen wordt, maar waar u verzekerd bent.
In de zorgverzekeringswet worden verzekerden vooral gezien als consumenten die moeten kiezen. Maar mensen willen helemaal niet kiezen als het om zorg gaat. Dat blijkt ook uit de cijfers. Veranderde in 2006 bij de invoering van de zorgverzekeringwet nog 18 procent van verzekeraar, in 2009 is dit naar verwachting nog maar 2 tot 3 procent. Mensen willen helemaal niet ieder jaar van verzekeraar veranderen. Zij willen er op aan kunnen dat goede zorg voor iedereen om de hoek wordt geleverd. Door de huisarts, de apotheker, het ziekenhuis.
Mensen die aangeven heimwee te hebben naar het ziekenfonds, ergeren zich nu vooral aan het gebrek aan solidariteit en de verschraling.De zorgverzekering moet gebaseerd zijn op solidariteit. De premies worden daarbij eerlijker en dus meer inkomensafhankelijk. We schaffen het eigen risico af, waardoor zieken niet meer betalen dan anderen. Alle noodzakelijke zorg wordt weer vergoed in het verzekerde pakket.
Op naar een solidaire en eerlijke zorgverzekering.
