SP en wachtgeld

Het voorpagina-artikel ‘Veel SP’ers ontvangen wachtgeld, tegen de partijlijn’ (Volkskrant 22 augustus) is feitelijk slecht onderbouwd en suggestief en vraagt daarom om weerwoord.

‘… in de praktijk blijkt dat SP’ers vaak gebruik maken van de ‘te ruimhartige’ regeling’, schrijven de journalisten. De werkelijkheid – die de Volkskrant fatsoenshalve ook had horen te melden – is, dat van alle politieke partijen SP-politici het minst en het kortst gebruik maken van wettelijke wachtgeldregelingen.

Als een oud-Kamerlid of oud-wethouder van de SP aanspraak maakt op een wettelijke wachtgeldregeling, brengt hij of zij ook nog de solidariteit op om een deel daarvan niet in eigen portemonnee maar in de partijkas te stoppen, om er nuttig politiek werk van te bekostigen. Wij zijn er trots op dat onze volksvertegenwoordigers niet politiek actief zijn om daar financieel beter van te worden.

De bewering van hoogleraar Elzinga ‘dat de SP zelf op het gebied van financiën de meest ondoorzichtige partij is’, is klinkklare nonsens. De SP legt periodiek intern (aan de partijraad) verantwoording af over het financiële beleid, de partijfinanciën worden gecontroleerd door een externe accountant en over ontvangen subsidies wordt vanzelfsprekend keurig verantwoording afgelegd.

De SP ageert tegen riante wachtgeldregelingen en vrijstelling van sollicitatieplicht voor volksvertegenwoordigers en bestuurders. We doen voortdurend voorstellen om de nu bestaande regelingen in overeenstemming te brengen met wachtgeldregelingen zoals die ook voor anderen in onze samenleving gelden. En daar spreken wij ook andere partijen op aan.

Gezien onze opstelling is het logisch dat er kritisch gekeken wordt naar de manier waarop SP’ers en de SP met geld omgaan. Dat vraagt echter om objectieve en feitelijke berichtgeving en niet om stemmingmakerij.