Weeklog Dennis de Jong: Solidair
Gisteren mocht ik in Amersfoort een flink aantal kritische vakbondsleden toespreken op een bijeenkomst van Solidair. Een strijdbare vakbeweging is in Nederland nodig, nu het kabinet Rutte op alle fronten de aanval op gewone mensen heeft ingezet. Mijn rol: mensen laten zien dat Rutte en zijn rechtse vriendjes ook ‘Brussel’ gebruiken voor hun neoliberale beleid. En samen met mensen uit de vakbonden ervoor zorgen dat we de druk op Rutte flink opvoeren om op 24 juni niet zijn handtekening te zetten onder het pakket voorstellen over Europees Economisch Bestuur. Daarmee zou tot in lengte van jaren het neoliberale beleid verplicht worden voor alle Europese lidstaten die de euro hebben ingevoerd. Gelukkig waren heel veel mensen bereid de schouders eronder te zetten om dit voor de vakbeweging tot topprioriteit te maken.
In de trein terug naar Rotterdam zei een van de SP’ers die de hele dag had meegemaakt: ‘Je hebt me wel laten schrikken, hoor. Ik wist dat het erg was wat er in Brussel gebeurde, maar dat het zó erg was, had ik niet gedacht.’ Dat is precies wat er altijd gebeurt als ‘Brussel’ belangrijke besluiten neemt: mensen worden bewust slecht geïnformeerd en soms zelfs gewoon in slaap gesust. Dat gebeurde met de invoering van de euro, met de Grondwet en het gebeurt nu weer. Rutte misleidt ons allemaal als hij zegt dat er geen bevoegdheden worden overgedragen en de afspraken over Economisch Bestuur alleen gelden voor de knoflooklanden. Dat is gewoon niet waar: de afspraken over bijvoorbeeld lonen en over bezuinigingen gelden net zo hard voor Nederland. Als Rutte zijn handtekening heeft gezet, wordt dat vanzelf duidelijk. Geen wonder dat minister De Jager nu al spreekt van ‘het beest met tanden en klauwen’. Miljardenboetes als je niet voldoet aan de neoliberale voorschriften, is dat geen overdracht van bevoegdheden? Rutte zou een staatsman zijn, als hij dit eerlijk vertelde, zodat iedereen tenminste weet wat hij daar in Brussel gaat doen. Maar nee, hij kiest weer voor de beproefde methode van mensen misleiden, zodat iedereen er pas achter komt als het te laat is.
Zowel de Nederlandse als de Europese vakbeweging sturen brief na brief naar nationale en Europese politici waarin ze waarschuwen tegen het Economisch Bestuur. Alleen ben ik bang dat alleen die briefjes onvoldoende effect zullen hebben. De vakbonden hebben de SP hard nodig om hun eisen kracht bij te zetten. We hebben nog een paar weken: ik stel me voor dat we in juni opnieuw een bijeenkomst hebben met leden van de vakbonden en met de leiding van de bonden, maar dan nog massaler en met zoveel mogelijk publiciteit. Gewone mensen moeten weten dat ze door Rutte worden misleid en op zowel de regering als het Nederlandse parlement druk zetten: we mogen Rutte niet de kans geven onze sociale rechten en publieke voorzieningen tijdens de Europese Raad op 24 juni te verkwanselen. Het wordt tijd voor actie!