Bureaucratisch Nza bedreigt vergoeding inwendige insulinepompen
Vandaag heeft Henk van Gerven wederom kamervragen gesteld over de vergoeding van inwendige insulinepompen. Door bureaucratisch handelen van de Nederlandse zorgautoriteit (Nza) komt de behandeling van tientallen diabetespatiënten in de knel.
De inwendige insulinepomp wordt gebruikt bij diabetespatiënten waarbij de normale behandelingsvormen geen uitkomst bieden. Het is een ‘laatste kans’-behandeling voor een kleine groep vaak nog jonge diabetici. De meeste behandelingen vinden plaats bij professor Bilo, werkzaam in de Isalaklinieken in Zwolle. Hij vecht al jaren voor een volledige vergoeding van de behandeling. Begin dit jaar leek er schot in de zaak te komen. Mede naar aanleiding van onze kamervragen deed het College voor zorgverzekeringen (CVZ) de belangrijke uitspraak dat de inwendige insulinepomp in het verzekeringspakket thuishoort. En de minister antwoordde dat financiering van deze zorg op de gebruikelijke wijze zou worden geregeld. Nu de vergoeding op losse schroeven staat vreest Bilo voor de kwaliteit van leven van zijn patiënten en zelfs het overlijden van patiënten sluit hij niet uit. “Als patiënten de pomp niet meer krijgen, zal een deel op korte termijn overlijden”, aldus een uitspraak van hem in het blad Medisch Contact.
De Nza is echter niet bereid een specifieke vergoedingsregeling voor de inwendige insulinepompen te ontwerpen, “omdat de behandeling maar in één ziekenhuis plaatsvindt.” Henk van Gerven: “ Dit vind ik niet aanvaardbaar. Een behandelingsvorm die nuttig en noodzakelijk is voor deze groep diabetici hoort te worden vergoed, ook al vindt de behandeling voornamelijk in één ziekenhuis plaats. De Nza moet niet in regeltjes denken, maar een oplossing zoeken voor deze groep patiënten.”
