Met de kont tegen de kribbe

Veel mensen lezen deze dagen weer eens het beroemdste geboorteverhaal aller tijden. Ikzelf vier de kerst met een ontbijt van beschuit met blauwe muisjes. Het verhaal van de geboorte van Jezus, of je dat nu letterlijk of figuurlijk leest, is voor veel mensen een bron van hoop voor een betere toekomst. Het is het verhaal van barmhartigheid, warmte en liefde voor het kind.

Vandaag de dag worden kinderen misschien niet meer in een stal geboren, maar soms nog wel onder erbarmelijke omstandigheden. Eén op de elf kinderen groeit op in armoede. Ga maar eens na in de schoolklas van je kinderen. Gemiddeld vind je in iedere klas drie kinderen die thuis in moeilijke omstandigheden opgroeien. De kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter; sociale uitsluiting ligt op de loer.

Het kabinet, ondertussen, biedt kinderen geen extra kansen maar gooit de kont tegen de kribbe. Geen goud, wierook of mirre maar bezuinigingen en kortingen vallen hen ten deel. Zo snijdt minister Kamp fors in de kinderopvang. Hij verlaagt ook de bijstand en kort op de aanvullende ouderkorting voor alleenstaanden. Heb je al niks, dan zorgt dit kabinet ervoor dat je het met nog minder moet doen.

Hetzelfde geldt voor Staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten. Zij snijdt fors in de jeugdzorg en wil dat ouders geld betalen wanneer hun kind uit huis geplaatst is. Dat lijkt mij een bonus op het onder de pet houden van problemen. Minister Van Bijsterveldt bezuinigt 300 miljoen euro op kwetsbare kinderen in het onderwijs. Een beetje meer barmhartigheid zou hier toch op zijn plaats zijn.

Rutte, Verhagen en Wilders: ze komen met lege handen bij kinderen die juist een hart onder de riem nodig hebben. De drie wijzen: wat staan ze in hun hemd.

Nine Kooiman