Iedereen wil goed onderwijs

Duizenden jongeren doen deze weken eindexamen. Voor de meeste van hen een spannende tijd. Haal ik het wel? Lukt het wel met wiskunde? Sta ik er niet te slecht voor met Nederlands?

Zes jaar geleden deed ik zelf eindexamen. Met zo’n tachtig jaargenoten schuifelden we de gymzaal in en zweetten we onder het hete dak. Niet iedereen zweette met ons mee, trouwens. Een aantal klasgenoten was na de vierde klas naar een privé-school gegaan, om daar de laatste twee jaar van hun vwo af te maken. Ze haalden allemaal hun diploma.

Op de privé-school kregen mijn jaargenoten les in kleine klassen, met goede docenten. Huiswerk maken deden ze op school. Ze maakten lange dagen en moesten soms in het weekend terugkomen, als ze er een bende van hadden gemaakt. Hun ouders waren tevreden: het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het altijd een beetje oneerlijk vond. Ik gunde ze best hun kleine klassen hoor, daar niet van, maar dat gunde ik eigenlijk ook mijn andere klasgenoten. In mijn examenklas zaten ook jongens en meiden die school heel moeilijk vonden, maar wiens ouder geen twintigduizend euro per jaar konden ophoesten voor een privé-school.

Vorige week presenteerde de Onderwijsinspectie haar jaarverslag. Daarin constateerde ze dat privé-scholen hun leerlingen hogere cijfers geven voor hun schoolonderzoeken dan gewone scholen. Die cijfers tellen vervolgens weer mee voor het eindexamencijfer. De leerlingen op de privé-scholen worden zo een beetje extra geholpen. De privé-scholen zelf ontkennen dat ze met de cijfers sjoemelen.

Voor mij heeft het niet uitgemaakt dat ik op een gewone school zat, ik heb mijn examen ruim gehaald. Maar ik kan zo nog een paar klasgenoten bedenken die graag iets hogere cijfers hadden gekregen. Alleen dan zonder sjoemelen, en zonder twintigduizend euro te betalen. Gewoon, door goed onderwijs.