En? De beurzen stijgen weer
Gisteren vergaderde in Londen de G-20, de twintig grootste industrielanden. Omdat de VS ontevreden waren over de VN en men toch een platform nodig had voor de export van het neoliberalisme, bedacht men ooit dit forum. Omdat het rijke Westen niet meer om landen als China, India en Brazilië heen kon, werd de club uitgebreid van acht naar twintig landen. Nederland mag af en toe, als niet-lid, op een krukje komen luisteren. Zo ook gisteren.
De deelnemers waren na afloop erg tevreden over het resultaat en zichzelf, met gastheer Gordon Brown voorop. Deze voormalige minister van Financiën stond aan de wieg van de deregulering van de City.
Nu moet gezegd: eindelijk worden de belastingparadijzen (eufemisme voor landen met gelegaliseerde belastingontduiking) aangepakt. Hoe, moet nog blijken. Men wil eindelijk iets aan de bonussen in de financiële sector gaan doen. Hoe, moet nog blijken. Minister Bos had zijn herenakkoord met de Nederlandse bankiers speciaal in het Engels laten vertalen. Als dat het wordt zijn we geen stap verder: geen principiële stellingname, geen harde afspraken, én geen sancties.
Ook heeft men besloten het internationale toezicht op de financiële markten te verscherpen. Hoe, moet nog blijken. Analyse van de crisis leidt echter niet alleen tot de conclusie dat het toezicht heeft gefaald: het systéém heeft gefaald, en het systeem moet dus op de schop.
Het protectionisme is tot vijand nummer één verklaard. Hoe, moet nog blijken. Maar protectionisme is soms goed. De hele Europese industrie is destijds ontstaan achter tolmuren. Ik denk nu vooral aan de belangen van ontwikkelingslanden. Die zijn in het recente verleden al te vaak slachtoffer geworden van de ongebreidelde vrijhandel. En laat nu juist de Wereldhandelsorganisatie WTO honderden miljarden krijgen om ''een keerpunt in de jacht op economisch herstel'' tot stand te brengen. De WTO, de machtige organisatie die maar één geloofsartikel kent: neoliberale vrijhandel.
Het is goed dat de wereldleiders bij elkaar zijn geweest. Al blijft de vraag: waarom moet dat buiten de VN om? Die is toch ooit juist opgericht om mondiale problemen te bespreken en op te lossen? Minder goed is de uitkomst van de top. Althans, voor de gewone mensen op deze wereld. Voor hen is er niks bereikt. In plaats van het kapitalisme dood te verklaren, doet men alles om dit overleefde systeem te redden. En die boodschap is op de beurzen wereldwijd goed ontvangen: overal gingen de koersen weer omhoog.
