Stopwatch-schoonmaak
'Rotterdam: hier zijn de schoonmakers!' Hoe vaak heb ik deze zin donderdag gehoord? En iedere keer klonk er een luid gejuich van de duizenden schoonmakers die meeliepen in de 'Mars van Respect' door Rotterdam
Het was koud en nat, maar toch houd ik een warm gevoel over aan deze mars. De schoonmakers gedragen zich niet als slachtoffers maar bijten van zich af. Zij zijn trots op het werk dat zij doen en dat is volkomen terecht!
Het zelfbewustzijn van de schoonmakers lijkt heel wat sterker dan dat van de bestuurders in de schoonmaakbranche. Schoonmakers vertellen mij dat ze via de achterdeur bij de klant naar binnen moeten en pas aan het werk mogen als alle lichten uit zijn. Blijkbaar is de schoonmaker een soort onaanraakbare die vooral onzichtbaar moet blijven. Terecht voeren zij daarom een strijd die verder gaat dan arbeidsvoorwaarden alleen.
In de schoonmaaksector zien we hetzelfde probleem als in de thuiszorg, de catering en de beveiliging. Opdrachtgevers willen voor een dubbeltje op de eerste rij zitten. De directies van schoonmaak- en thuiszorgorganisaties zijn niet sterk genoeg om daar tegenin te gaan. En dus gaat de zweep over het personeel om nog goedkoper te werken.
Tijdens de 'Mars van Respect' vertelde een schoonmaker mij dat hij precies 90 seconden heeft voor het schoonmaken van een wc. Dat komt mij bekend voor. In sommige verpleeghuizen mag het vervangen van een incontinentieluier 1 minuut duren en ook de tijdsbesteding van het aantrekken van steunkousen is tot achter de komma vastgelegd. Ik weet één ding heel zeker: als de stopwatch tevoorschijn komt, weet je dat het werk ontmenselijkt wordt.
Toen donderdag één van de schoonmakers aan wethouder Florijn van Rotterdam vroeg of hij vond dat werknemers recht hebben op doorbetaling bij ziekte zei deze: 'Natuurlijk, dat is toch overal zo?' Nee, niet dus. Schoonmakers betalen de eerste twee ziektedagen uit eigen zak. Als wethouder Florijn meent wat hij zegt, dan regelt hij (als grote opdrachtgever in Rotterdam) heel snel dat de schoonmakers het respect en het loon krijgen dat ze verdienen.
Emile Roemer
Deze column als eerste ontvangen? Geef je op voor de nieuwsbrief van Emile Roemer
