List en bedrog
Het is woensdagmorgen 10 juni. Gepakt en wel reis je naar Schiphol voor je vakantie naar Faro. Vroeg uit de veren, want je Transavia-vlucht vertrekt om zeven uur. Plezierig, want dan heb je tenminste nog iets aan deze dag. Aangekomen op Schiphol vergaat het lachen je snel. De vlucht is uitgesteld naar twee uur ’s middags. Weg eerste vakantiedag.
Als reiziger probeer je nog wel wat informatie te krijgen, maar het enige dat je hoort is: “Overmacht”. Daar sta je dan.
Van die ‘overmacht’ geloof ik helemaal niets meer. Wanneer er sprake is van een sneeuwstorm of een staking van het luchthavenpersoneel, snap ik dat dit overmacht is. Maar het weer was goed die dag en van een staking was al helemaal geen sprake. Dus maar op onderzoek uit gegaan. En wat blijkt?
Transavia heeft die dag al haar beschikbare toestellen gewoon in gebruik en ook nodig! Toch heeft Transavia besloten haar toestel dat eigenlijk naar Faro zou moeten eerst aan de Britse Autoriteiten te verhuren. Die wil namelijk vluchtelingen van Londen naar Azerbeidzjan vervoeren.
Kortom, ze verhuren een toestel aan de Britse overheid omdat ze daar goud geld mee kunnen verdienen. Daarvoor laten ze hun eigen passagiers 5 uur lang op Schiphol in de kou staan.
Komt dit verhaal u bekend voor? Dat kan kloppen. Ook ArkeFly heeft om deze reden haar vakantiegangers al eerder 15 uur laten wachten. “We kunnen het contract met de Britse overheid niet opzeggen”, is de reactie.
En al die passagiers die al een half jaar van tevoren een ticket hebben geboekt dan? Ook dat is een contract. Deze mensen een duur ticket laten kopen om ze vervolgens in de kou te laten staan, is moreel verwerpelijk. Of in gewoon Nederlands: oplichterij!
Minister Eurlings wil niet ingrijpen. Die komt doodleuk met het voorstel om de luchtvaartbedrijven zelf met een geschillencommissie te laten komen. Met andere woorden: Heb je een klacht? Ga maar naar uw luchtvaartmaatschappij. Diezelfde luchtvaartmaatschappij die steeds zegt last te hebben van ‘overmacht’.
Een reiziger heeft recht op 600 euro vergoeding bij annulering van de vlucht. De Inspectie van Verkeer en Waterstaat moet dit controleren. Maar die controleert niets. Zij kreeg inmiddels al 300 keer een zaak voorgelegd. In alle 300 gevallen werd gezegd dat er niets aan de hand was. Via andere wegen kregen deze 300 passagiers uiteindelijk toch gelijk.
De Inspectie en de luchtvaartmaatschappijen bedonderen de boel. Dat laat ik niet gebeuren. Ik rust pas wanneer de rechten van luchtvaartpassagiers goed zijn gewaarborgd.
