Paaslog: Een nieuw begin
Voor de datum van mijn laatste weeklog hoefde ik niet lang na te denken: dat moest 1e Paasdag zijn. Niet alleen omdat de SP het mij altijd gegund heeft tweemaal per jaar, met Kerst en Pasen, een puur persoonlijke blog te schrijven, waarbij de inspiratie die ik uit het geloof haal, mocht doorklinken. Maar zeker ook omdat Pasen bij uitstek het feest is van het einde dat tevens een nieuw begin is.
In de Tribune van deze maand komt in de rubriek Linksvoor Jobien van de Rijt-van Keulen aan het woord, sinds 2013 SP-lid en ze zei het heel mooi: ‘Ik leef vanuit het basisprincipe: voor elkaar, door elkaar, met elkaar. Dat sociale herken ik zowel in mijn geloof als in de SP’. Zo is het ook voor mij: via de progressieve stromingen in het christendom werd ik socialist, en als SP’er wil ik mij niet alleen met de verticale as van het kruis, de verering van God, bezig houden, maar juist ook met de horizontale, het bewust leven voor, door en met anderen. En samen strijden, om de negatieve krachten in de samenleving, het ikke-ikke-ikke en het heilige geloof in de ‘markt’ aan te pakken.
Een organisatie waar dit ook samenkomt, is het Leger des Heils. Ik ben er vooral als donateur bij betrokken, maar naast het werk voor de SP dat heus ook in de toekomst nog op mijn pad blijft komen, lijkt het me prachtig om straks tijd te hebben om ook actief aan de gang te gaan in vrijwilligerswerk, bijvoorbeeld voor een organisatie als het Leger des Heils. Het is mooi om aan een andere wereld te bouwen vanuit ver Brussel, het is minstens zo mooi om mensen concreet te helpen via lokale SP-acties, maar ook via ander vrijwilligerswerk.
Via het Leger des Heils ontving ik ook de aankondiging dat je met korting (ja, ik blijf zuinig) naar de Passion in Concert kon. En zo zat ik gisteren, samen met partner Kees, in Ahoy voor een overweldigende avond. Hoe goed alles samenkwam, bleek uit het openings- en slotnummer: De Wereld is Van Iedereen. We hebben het vaak op SP-bijeenkomsten gezongen, samen met wijlen Thé Lau. Want zo is het: de wereld is van iedereen, iedereen is van de wereld. En daarom zal ik straks in juli weliswaar een deel van die wereld, en met name het onverwoestbare en altijd inspirerende en uitdagende team SP-Brussel moeten achterlaten, maar de wereld is groter dan Brussel. En er zullen in en rond Rotterdam weer heel veel nieuwe, mooie ontmoetingen bijkomen. Zie het als een wederopstanding in het klein, met dank aan alle SP’ers die de afgelopen jaren zo bijzonder hebben gemaakt en die ik ook in de toekomst nog veel hoop te blijven zien.
Ik wens alle lezers een prachtig Paasfeest en hun eigen kleine wederopstanding toe.
