Dag des oordeels voor Ruwaard van Putten
Maandag was het de dag des oordeels voor het personeel van het Ruwaard van Putten Ziekenhuis. Via een door een koerier thuisbezorgde brief kreeg elk personeelslid te horen of hij of zij nog welkom was in het ziekenhuis. Wie slecht nieuws kreeg hoefde al vanochtend niet meer in het ziekenhuis te verschijnen en staat dus definitief op straat. Maar liefst 137 mensen kregen zo'n bericht. Tel daar de 76 al ontslagen medewerkers bij op en het plaatje wordt duidelijk: 200 mensen worden de werkloosheid in geduwd.
Ik bezocht het ziekenhuis vanochtend, de stemming is bedrukt. Waar je ook je oor te luisteren legt, overal wordt over maar één ding gesproken: hoe moet dit verder? Mensen vrezen voor hun baan, maar ook voor de toekomst van het ziekenhuis en de zorg op Voorne-Putten. Ook voor die mensen die wel een contract aangeboden krijgen is de onzekerheid nog lang niet voorbij. Zij krijgen een tijdelijk contract, vaak tegen slechtere arbeidsvoorwaarden.
De opzet van de nieuwe eigenaren is geslaagd. Het ziekenhuis wordt op een goedkope manier ontmanteld en het personeel en de bewoners van Voorne-Putten betalen het gelag. Ondertussen verkeert het ziekenhuis – of wat er van over is – in totale staat van verwarring. Niemand weet precies wie ontslagen is, welk werk nog door gaat, wat verdwijnt en welke zorg het overgebleven personeel nog kan bieden, zelfs de artsen niet.
Ook de huisartsen in de omgeving van het ziekenhuis maken zich zorgen. Zij merken nu al dat de geboden zorg tekort schiet en komen in de problemen wanneer ze patiënten die acute zorg nodig hebben proberen door te verwijzen. Ondertussen is minister Schippers nergens te bekennen. Terwijl het personeel bedrukt en bezorgd binnendruppelt, geeft Schippers het feestelijke startschot voor de Nijmeegse Vierdaagse.
Wie de ontmanteling wel vol interesse volgen zijn de verzekeraars CZ en Achmea en de bestuursvoorzitter van het Maasstad Ziekenhuis. Dat is niet nieuw. Naar verluidt spraken ze in het voorjaar al lange tijd over de toekomst van het ziekenhuis in het zonnige Franse Saint-Paul-de-Vence. Ook de adviseur van het Maasstad Ziekenhuis – de welbekende Wouter Bos – schoof aan om zijn oordeel te geven, net als de bestuursvoorzitter van de Autoriteit Consument en Markt. Het leest als een spionagethriller, maar het is de harde werkelijkheid. Hier lijkt al gesproken te zijn over hoe het toen al dreigende faillissement van het Ruwaard van Putten Ziekenhuis kon worden aangepakt. In dit licht bezien zijn de woorden die ik van huisartsen op Voorne-Putten hoorde nogal wrang: 'De huidige situatie lijkt een resultaat van een beleidskeuze door partijen, waarbij de zorg dreigt achtergesteld te worden bij andere belangen.' Niet langer de zorg staat centraal, maar de belangen van verzekeraars en andere ziekenhuizen.
Dat een minister van Volksgezondheid dit accepteert, is niet te verkroppen. Sterker nog, ze moedigt dit gedrag aan door achterover te leunen, de handen ten hemel te heffen en te verkondigen dat ze hier niet over gaat. De toekomst van ziekenhuizen – en daarmee van de patïentenzorg in Nederland, wordt zo aan zorgverzekeraars gelaten. De zorg als markt heeft haar grillen getoond en een duidelijk signaal afgegeven, een voorbode voor meer faillissementsellende. Want als de minister niet ingrijpt, wat weerhoudt de verzekeraars er dan van om volgend jaar in een andere plaats een ander ziekenhuis te ontmantelen? Patiënten en personeel worden speelbal van ziekenhuisdirecties en verzekeraars.
Het enige dat ons rest is weigeren te accepteren dat deze bobo's de zorg slopen. Daarom, mensen op Voorne-Putten: accepteer dit niet, strijd voor je ziekenhuis tot het bittere eind. Wij zullen aan jullie kant staan!
