Het paradijs van De Jager
Xenophon van Athene (430-355 v.Chr.) beschreef als eerste het woord paradijs: een gigantische stuk ommuurd land die Perzische koningen aanlegden en waarop de schoonheid van natuur en creatuur met elkaar verbonden werden. Maar waar ook gejaagd werd.
Bij Belastingparadijzen speelt niet de schoonheid van natuur en creatuur een rol, maar de centen. In deze landen wordt heel weinig belasting betaald of men weigert om belastinggegevens uit te wisselen. Paradijzen zijn het zeker, voor bedrijven en mensen die onze fiscus zo veel mogelijk willen ontwijken en zo min mogelijk willen bijdragen aan de voorzieningen in de samenleving. Profiteurs dus, die wel de lusten willen maar niet de lasten. Opjagen die lui, zou je zeggen.
Begin vorige maand leek het er even op. De G20 landen zouden de belastingparadijzen echt gaan aanpakken. Ondertussen is het duidelijk geworden dat de aanpak ophoudt bij het bankgeheim. Volgens staatssecretaris De Jager zijn belastingparadijzen alleen landen die een bankgeheim hebben. Landen met lage vennootschapsbelastingen of landen waar amper belasting wordt betaald hoeven zich dus geen zorgen meer te maken. Deze landen kunnen door blijven gaan met het creatief bedenken van wetten om bedrijven en vermogende particulieren aan te trekken en om belastingconstructies op papier mogelijk te maken.
De rol van Nederland zelf is ook dubieus en waarschijnlijk ook de reden voor de huidige slappe aanpak van belastingparadijzen. Nederland is zelf namelijk erg creatief met het verzinnen van trucjes voor buitenlanders om via Nederland de belasting te omzeilen. Nederland wordt als tussenland gebruikt om winsten van het ene naar het andere land te sluizen. Recent zijn bijvoorbeeld multinationals op het gebied van alcoholische dranken Diageo en whiskyproducent Johnnie Walker Nederlandse merken geworden. Niet vanwege de grondstoffen in Nederland, en ook niet vanwege de afzetmarkt, maar omdat deze bedrijven op deze manier belastingafdrachten in het Verenigd Koninkrijk willen verminderen. Het zou alleen hier al om een bedrag van 113 miljoen euro per jaar gaan. En het blijft de vraag hoeveel deze bedrijven aan het Nederlandse belastingsysteem bijdragen.
Belastingparadijzen dwingen ons om te concurreren op het gebied van belastingen en deze te verlagen. Dit zorgt ervoor dat we op termijn moeten bezuinigen op onderwijs, gezondheidszorg en sociale voorzieningen. Zeer ongewenst dus.
Daarom moet De Jager zowel internationaal als in eigen land echt op jacht gaan, en raak schieten.
