De confrontatie-methode
Verontwaardigd is de voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Plastische Chirurgie. Ze is bij me op bezoek om te praten over de gezondheidszorg. Ter sprake komt een brief die ze 4 weken geleden naar de Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft gestuurd. Daarin staan negen klachten van plastisch chirurgen, die zich grote zorgen maken over het handelen van een gynaecoloog die borstvergrotingen uitvoert tegen dumpprijzen in de Citykliniek in Den Haag. Infecties, foutief geplaatste protheses en afstervend borstspierweefsel zijn het gevolg van deze beunhazerij. En in de reguliere ziekenhuizen mag op kosten van de gemeenschap het puin worden geruimd. Het blijft stil bij de Inspectie.
Ook ik ben ernstig verontrust en stel Kamervragen met het verzoek aan minister Klink om direct in te grijpen. De media duiken er op. Op tv vertelt de voorzitter op een heldere en niet mis te verstane wijze wat er mis is met de Citykliniek en pleit voor aanscherping van de wet en beter toezicht. Opmerkelijk is dat ze als specialist haar collega fel veroordeelt. Werkelijk heel bijzonder en verfrissend te constateren dat vanuit de specialisten zelf schoon schip wordt gemaakt en de zaken niet toegedekt worden. Binnen twee dagen is de kliniek dicht.
Ineens doet de inspectie wat weken achtereen niet kon. Als ze eerder had ingegrepen was leed voorkomen. Want deze misdadige “specialist” kon na de melding bij de Inspectie –die overigens op steenworp afstand van de kliniek kantoor houdt- nog wekenlang zijn gang gaan. Met nieuwe slachtoffers tot gevolg.
Hoe bestrijd je wantoestanden en onrecht? Onwillekeurig moet ik terugdenken aan de Osse Rooie Reus Jo van Dijk. Hij presteerde het als gewone schilder en lid van de ledenraad van de Osse woningcorporatie om het bestuur jarenlang te tarten. Heel veel mensen heeft hij kunnen helpen met zijn confrontatie methode. Hij constateerde onrecht, was oprecht verontwaardigd, deed onderzoek, mobiliseerde de mensen en riep samen met de mensen het bestuur openlijk ter verantwoording. Hij heeft veel bereikt. Zowel op het individuele vlak voor honderden mensen als het behoud, onderhoud en opknappen van vele woningen.
Na de vakantie start de SP met de campagne ‘Onze zorg’. Dan hoop ik dat er veel mensen zoals de voorzitter van de Plastische Chirurgen en Jo van Dijk zullen opstaan. In de zorg is veel mis door de bezuinigingen, de schaalvergroting, de introductie van de marktwerking, de gigantische bureaucratie en hebzucht aan de top. De vraag is hoe lang we deze verslechteringen nog willen accepteren. De zorg is toch van ons en voor ons? Doet u mee met onze confrontatiemethode?
