Surinamer als melkkoe
Deze zomer vliegen er weer vele duizenden Surinaamse Nederlanders naar hun geboorteland of dat van hun ouders. Voor een beperkte groep is dat een jaarlijkse aangelegenheid. Voor veel meer Surinamers is dat slechts éénmaal in een langere periode weggelegd en vaak moeten de kinderen dan nog hier blijven ook. Sommige van die kinderen zien pas als tiener of volwassene het land waar de eigen familie vandaan komt. De belangrijkste oorzaak van het beperkte personenverkeer tussen Nederland, waar bijna de helft van de Surinamers woont, en het land van herkomst, is de prijs van de vliegtickets. Die is absurd hoog. Vliegen naar Paramaribo is soms wel drie tot vier maal zo duur als vliegen op vergelijkbare afstanden.
Al vele jaren hamer ik er samen met de Vereniging Van Reizigers (VVR) op dat Nederland met betrekking tot de prijs van vliegtickets op de verbinding Amsterdam-Paramaribo een verantwoordelijkheid heeft. Het vliegverkeer tussen die steden is immers geregeld in een Luchtvaartovereenkomst die door beide landen is getekend. Formeel zet de minister van Buitenlandse Zaken zijn handtekening maar inhoudelijk is de minister van Verkeer en Waterstaat verantwoordelijk. De laatste minister moet zelfs zijn goedkeuring geven aan de vliegtarieven.
De tarieven voor een vlucht naar Paramaribo lopen enorm uiteen. Uit een enquête die ik deze week samen met de VVR begon, blijkt nu al dat op sommige vluchten de ene passagier 600 euro betaalt terwijl een andere passagier op dezelfde vlucht, in dezelfde klasse, met dezelfde bestemming 1600 euro moet neertellen. Dat is onaanvaardbaar. Verschillende tarieven voor hoog- en laagseizoen, voor economy en businessclass, zijn logisch. De gesignaleerde verschillen zijn echter exorbitant en niet verklaarbaar. Alleen KLM (en dochter Martinair) en SLM vliegen op de verbinding, dat is zo afgesproken tussen beide landen. Er is meer en échte concurrentie nodig om de tarieven naar beneden te krijgen. Ik pleit dus voor meer marktwerking op dit vlak. Is dat raar? Helemaal niet. Surinamers worden nu als melkkoe gebruikt door nationale luchtvaartmaatschappijen die daarbij rugdekking krijgen van hun overheden.
De Nederlandse regering dient de belangen van de reizigers zwaarder te laten meewegen. Lagere tarieven zullen leiden tot meer personenverkeer tussen Nederland en Suriname. Dat heeft positieve sociale effecten omdat Surinaamse Nederlanders de band met hun familie en hun verleden levend kunnen houden. Het heeft ook positieve effecten op de Surinaamse economie en het toerisme. Tenslotte zal het autochtone Nederlanders vergemakkelijken in het kennismaken met een land waar we altijd binding mee zullen houden. Die band is er door het koloniale verleden en door de aanwezigheid hier van een groot deel van de Surinaamse bevolking. Van lagere tarieven wordt dus zowel Suriname als Nederland beter. Kom op minister Eurlings, waar wacht u op?
