Groene verpakking
Ik wist het wel, ze hadden het in februari al aangekondigd. Toch was het schrikken. “Het is zover”, zei Hans, de eigenaar van de buurtsuper waar ik boodschappen insla. Oog in oog met de nieuwe verpakking werd ik overvallen door herinneringen.
Voor de thermosfles werd uitgevonden, gebruikten we de bruine fles om melk, koude thee of water mee naar het werk te nemen. Gewoon onder de snelbinders van de fiets. De bruine fles week niet van onze zijde als mijn vader en ik een boer hielpen met hooien. Een natte lap erom heen en het bleef koud. In veel schuurtjes en keukens werd de bruine fles gebruikt om allerlei vloeistoffen in op te slaan. Sinds 1897, al 111 jaar, gaat die bruine verpakking tot meer dan tevredenheid mee.
Maar nu heeft bierbrouwer Grolsch zijn klassieke, je mag wel zeggen antieke, beugelfles opnieuw laten vormgeven. Het is een groene fles geworden, nog wel met beugelsluiting. Gelukkig blijf je de plop horen bij het openen. En ik moet het toegeven: de fles ligt lekker in de hand. Maar waarom pas je een verpakking aan die tot de tradities van Oost-Nederland hoort? De woordvoerster van Grolsch weet het. “Bier drinken doe je met je ogen”. Huh? Het enige vocht in mijn ogen zijn tranen. Vergroening van de verpakkingen lijkt me oké. Maar dat hoeft toch niet letterlijk genomen te worden?
